1: Ecco la primavera

Η ballata Ecco la primavera (Ιδού η άνοιξη) σύνθεση του τυφλού Φλωρεντίνου συνθέτη, ποιητή, οργανίστα, τραγουδιστή και οργανοποιού Francesco Landini αποτελεί έναν ύμνο στη χαρά της ζωής και των αισθήσεων. Το κείμενο μιλά για το φρέσκο χορτάρι, το πλήθος των λουλουδιών, τα στολισμένα δέντρα και τον έρωτα. Η ballata, που αρχικά ήταν είδος χορού, είναι χαρακτηριστικός τύπος ιταλικής κοσμικής μουσικής του 14 & 15ου αιώνα και έχει κυκλική μορφή (ripresa – 2 piedi – volta ripresa).


Στίχοι

Επιστροφή στη σελίδα CD

2: Ήθελα το τραγούδι μου να’ χει μία λέξη

Ήθελα το τραγούδι μου να’ χει μία λέξη, είναι ο τίτλος και τα μόνα λόγια του έργου. Κοντινές συνηχήσεις και μία, σταδιακά, μετακινούμενη διαδοχή φθόγγων χαρακτηρίζουν τη γραφή όλου του κομματιού ακόμα και του ηλεκτρονικού μέρους. Τα λόγια, δανεικά, για άλλη μια φορά, από το φίλο, ποιητή Δημήτρη Κοσμόπουλο. (Ολική Έκλειψη, συλλ. Του Νεκρού Αδελφού, Κέδρος) 


Δώρα Παναγοπούλου


Επιστροφή στη σελίδα CD

3: Lamento di Tristano

To Lamento di Tristano (Θρήνος του Τριστάνου) είναι δείγμα μονοφωνικού Ιταλικού χορού του 14ου αιώνα. Πρόκειται για μία estampie σε δύο μέρη και είναι πιθανότατα γραμμένη για σόλο βιέλα. Το πρώτο μέρος είναι αργό και μελαγχολικό, ενώ η rotta που ακολουθεί είναι ενεργητική και ενθουσιώδης. Αυτή η σύνθεση αποτελεί κομμάτι μιας παράδοσης, που υπήρχε ήδη από τον δωδέκατο αιώνα, σύμφωνα με την οποία οι χοροί παίζονται σε ζευγάρια, έχουν, συχνά, κοινό μουσικό υλικό αλλά αντίθετο χαρακτήρα και ο αργός χορός προηγείται του γρήγορου.


Επιστροφή στη σελίδα CD

4: Unter der Linden

To Unter der Linden, (Kάτω από τη φλαμουριά) είναι ένα minnesang - τραγούδι αγάπης - ενός φημισμένου Γερμανού λυρικού ποιητή, του Βάλτερ φον ντερ Φόγκελβαϊντε (c .1170 – c. 1230). Οι minnesinger ήταν ποιητές και μουσικοί αριστοκρατικής κυρίως καταγωγής, που άνθισαν μεταξύ του 12ου και του 14ου αιώνα. Η αγάπη που εκφράζεται σε αυτά τα τραγούδια είναι ευγενής και δίνει έμφαση στην πίστη και το χρέος. Το συγκεκριμένο τραγούδι περιγράφει τη μυστική συνάντηση δύο εραστών κάτω από μία φλαμουριά. Μάρτυρας της συνάντησής τους είναι ένα αηδόνι και η κοπέλα, η οποία περιγράφει τη σκηνή, ελπίζει ότι το αηδόνι δεν θα προδώσει το μυστικό τους.


Στίχοι

Επιστροφή στη σελίδα CD

5: Palästinalied

Ο Βάλτερ φον ντερ Φόγκελβαïντε θεωρείται, ήδη από τους συγχρόνους του, ένας εξαιρετικός και καινοτόμος δημιουργός. Το έργο του περιλαμβάνει τραγούδια αγάπης αλλά και θρησκευτικά τραγούδια και η ποίησή του πραγματεύεται πολλά διαφορετικά ζητήματα ακόμα και πολιτικά. Το Palästinalied αποτελεί εξαιρετικό δείγμα της ποιητικής δουλειάς του Φόγκελβαïντε και περιγράφει τη συγκίνηση και το δέος που αισθάνονται οι σταυροφόροι, καθώς αντικρύζουν τα Ιεροσόλυμα, τον τόπο που γεννήθηκε και έδρασε ο Χριστός.


Στίχοι

Επιστροφή στη σελίδα CD

6: Imperayritz de la ciutat joyosa

Ο ύμνος Imperayritz de la ciutat joyosa βρίσκεται στον κώδικα Llibre Vermell de Montserrat (τέλη του 14ου αιώνα). Το μοναστήρι του Μονσεράτ, που είναι αφιερωμένο στην Παναγία, είναι ονομαστό προσκύνημα της Καταλονίας. Η συλλογή, σύμφωνα με τον συντάκτη της,  έγινε για να έχουν οι προσκυνητές στη διάθεσή τους θρησκευτικού περιεχομένου τραγούδια και χορούς. Οι ακριβείς ερμηνευτικές οδηγίες που συνοδεύουν τα κομμάτια, καθιστούν το Πορφυρό Βιβλίο πολύτιμο σημείο αναφοράς για τη μουσική της περιόδου.


Στίχοι

Επιστροφή στη σελίδα CD

7: Can Vei la lauzeta mover

“Νόμιζα ότι γνώριζα πολλά για την αγάπη, αλλά ξέρω τόσο λίγα” είναι ένας από τους στίχους του Can Vei la lauzeta mover. Ο συνθέτης του, Μπερνάρ ντε Βενταντόρν (c.1140 – c.1190) είναι, ίσως, ο πιο γνωστός γάλλος τροβαδούρος. Οι απλές μελωδίες και οι περίτεχνες ποιητικές του γραμμές μιλούν. συνήθως, για τη φύση και την αγάπη, πιο συχνά για την αγάπη χωρίς ανταπόκριση ή για την αγάπη που εμποδίζεται από κοινωνικές και ταξικές συμβατικότητες.


Στίχοι

Επιστροφή στη σελίδα CD

8: A Chantar m’er

Το A Chantar m’er (Πρέπει να τραγουδήσω) είναι ένα από τα λιγοστά τραγούδια μίας trobairitz, δηλαδή γυναίκας τροβαδούρου, που γνωρίζουμε. Η Κοντέσσα Μπεατρίς ντε Ντία που έζησε στα τέλη του 12ου αιώνα, ήταν, πιθανόν, παντρεμένη με τον Γκυγιέμ ντε Πουατέρ, αλλά το τραγούδι είναι γραμμένο για τον Ρεμπώ του Οράνζ (Αουρένγκα). Σε αυτό το canso, με ειλικρίνεια και χωρίς φόβο, θρηνεί για την εγκατάλειψή της από τον εραστή της και παράλληλα υπερασπίζεται τα χαρίσματα και τη συμπεριφορά της. Δεν καταλαβαίνει γιατί αυτός έπαψε, χωρίς λόγο, να ανταποκρίνεται στον έρωτά της, αλλά περήφανος και αλλαζονικός την περιφρονεί.


Στίχοι

Επιστροφή στη σελίδα CD

9: I have done with phrases











Το απόσπασμα αυτό της Βιρτζίνια Γουλφ ήταν η πηγή έμπνευσής μου. Έτσι, μουσικά, μέσα σε ένα περιβάλλον από επεξεργασμένους ήχους, οι γραμμές των 2 φωνών αναπτύσσονται χωρίς κείμενο. Ό,τι λένε ή τραγουδούν είναι φωνήματα και συλλαβές στη σειρά, που δεν έχουν νόημα σε κάποια γνωστή γλώσσα. Η αλληλουχία τους, ο τρόπος εκφοράς και το ηχόχρωμα είναι κάποια βασικά  στοιχεία στην αποτύπωση  κάθε στιγμής  και το τελικό νόημα προκύπτει από αυτό που «φέρουν» όλα τα στοιχεία μαζί (φωνές, όργανα, ηλεκτρονικοί ήχοι).


Σοφία Καμαγιάννη


Επιστροφή στη σελίδα CD

“What is the phrase for the moon?And the phrase for love?...I need a howl, a cry… I need no words. Nothing neat. Nothing that comes down with all its feet on the floor. None of those resonances and lovely echoes that break and chime from nerve to nerve in our breasts making wild music, false phrases. I have done with phrases.”


Virginia Woolf από το μυθιστόρημα “The Waves”

Lovely Echoes

Program Notes